Allir Heilagir

Ferð meðalmannsins til heilagleikans...

Einn helsti munurinn á Kaþólskri kirkju og þeirri Lúthersku er notkun Kaþólsku kirkjunnar á dýrðlingum. Dýrðlingarnir eru eitthvað yfir 10.000 allt frá litlum stelpum upp í fullorðna karlmenn.

Upphaflega voru dýrðlingarnir valdir af almenning, en með tímanum tóku yfirmenn Kaþólsku kirkjunnar upp kerfi til þess að velja dýrðlinga og fengu þar með valdið til þess að skera úr um hver mætti kallast dýrðlingur og hver ekki. Kaþólska kirkjan segir þetta vera vegna þess að á meðan að almenningur valdi dýrðlingana fór það oft eftir ýktum goðsögnum og gerði að dýrðlingum jafn vel fólk sem hafði aldrei verið til.

 Í dag er dýrðlingur valinn þannig að eftir dauða manns sem almenningur hefur talið heilagan fer biskup á stjá og leitar að staðfestingu þess að þessi maður hafi annað hvort lifað heilögu líferni( verið dyggðugur og skírlífur) eða verið píslarvottur. Biskupinn leggur svo þessar sannanir fyrir nefnd sem setin er af guðfræðingum, þegar guðfræðingar og kardinálar hafa gefið samþykki sitt, lýsir páfinn því yfir að maðurinn sem rannsakaður var sé lotningarverður.

Næsta skref kallast páfablessun, en til þess að hljóta hana þarf tilvonandi dýrðlingur að hafa gert a.m.k. eitt stykki kraftaverk. Kraftaverkið þarf að hafa gerst eftir dauða mannsins og þarf að vera bein afleiðing þess að einhver hafi beðið hann um ofangreint kraftaverk. Þetta gildir aðeins fyrir þá sem ekki létust píslarvættisdauða, en píslarvottar þurfa ekki að sýna fram á þetta kraftaverk. Eftir þetta má ákveðinn hópur dýrka þennan dýrðling. Til þess að verða tekinn í dýrðlingatölu þarf hinn látni svo að sýna fram á eitt kraftaverk í viðbót.

Það er ekki tekið út með sældinni að vera dýrðlingur, og þó að skiptar skoðanir séu um ágæti þess að hafa dýrðlinga, finnst mér að eftir að hafa gengið í gegn um þennan rosalega prósess eigi hinn látni titilinn full skilið.

Kaþólska kirkjan vill meina að dýrðlingarnir séu ekki helgimynd sem eigi að biðja til, heldur biðji dýrðlingarnir með þeim sem ákalla þá og vegna þess að þeir búa nær Guði takist þeim á einhvern hátt að flýta fyrir bænheyrslunni. Persónulega trúi ég því ekki að Guð taki einn mann fram yfir annan hvað bænheyrslu varðar, frekar þykir mér líklegt að hann myndi skoða hvaða bænir þarfnast raunverulega að vera heyrðar, en hvað veit ég? Ekki er ég neinn guðfræðingur.

Spurningin um gagnsemi og réttmæti dýrðlinga er eitthvað sem ekki verður svarað hér, þetta er aðeins örlítið yfirlit yfr það ferli sem venjulegur maður gengur í gegn um til þess að vera tekin í dýrðlinga tölu. Það er alltaf áhugavert að skoða hvað hin ýmsu trúarbrögð hafa uppá að bjóða og full ástæða til þess að skoða allt með opnum huga.

Takk fyrir mig, Valdís Alexía.