Haltu mér fast ég er að drukkna.

 

"E quando un giorno ti' incontero, magari per là strada, magari proprio sotto casa tua..."

 

Vasco Rossi bjargaði lífi mínu, ef það er ekki ástæða til þess að hlusta á nokkur lög með honum þá skal ég gefa þér enn betri ástæðu, hann er frábær. Þetta á auðvitað frekar við fyrir þá sem skilja ítölsku, enda tel ég textana hans eitt það besta við lögin hans, gítar sólóin eru þá allnokkuð góð líka en lag línurnar eru frekar einfaldar að mínu mati, en það gerir bara það að verkum að maður tekur textana enn betur inn.

 

 

Ég elska Vasco, hann er það eina sem ég á eftir af föður mínum, hann gefur mér með hverju lagi bút af persónuleika sem er ekki lengur til. Pabbi minn, ég held að lögin hans Vasco hafi skrifað líf hans. Ég notfæri mér þau til þess að átta mig á því hvernig ég vil ekki að líf mitt verði, en ég held ég sé smám saman að láta tæla mig inná þennan sama veg. Kannski vakna ég einn daginn og finn að minn endir verður sá sami og pabbi min hlaut.

 

 

Hvað sem því líður þá talar Vasco um allt, frá löngun sinni til að káfa á brjóstum yfir í hvað nútíminn er scary fyrirbæri. Hann fer út í að lýsa sambandi miðaldra manns við unglingstúlku yfir í að útksýra af hverju okkur er öllum sama um allt og viljum bara fara á fyllerí og hmm...er þetta orð til á íslensku? Fregare? Plata fólk? Gera alla grama? Uh...held það sé ekki beint orð yfir þetta...allavega tekst mér í fljótu bragði ekki að finna það.

 

 

Vasco hefur gefið mér aftur búta af pabba sem mér tekst að gleyma, maður vill jú alltaf fegra ímynd hinna dauðu, sérstaklega ef okkur hefur þótt vænt um þá. Hvað sem öllu þessu líður þá hef ég bara eitt að segja:

 

 

In fondo siamo solo noi, hehe.

 

Siamo solo noi
che andiamo a letto la mattina presto
e ci svegliamo con il mal di testa
siamo solo noi
che non abbiamo vita regolare
che non ci sappiamo limitare,
siamo solo noi
quelli che non han più rispetto per niente
neanche per la mente
Siamo solo noi
quelli che poi muoino presto
quelli che però è lo stesso
siamo solo noi
che non abbiamo più niente da dire
dobbiamo solo vomitare
siamo solo noi
che non vi stiamo più neanche ad ascoltare
siamo solo noi
quelli che non han più rispetto per niente
neanche per la gente
siamo solo noi

Quelli che ormai non credono più a niente
e vi fregano sempre
siamo solo noi
che tra Demonio e Santitá è lo stesso
basta che ci sia posto
siamo solo noi
che faccimo colazione anche con un toast del resto
siamo solo noi
quelli che non han più voglia di far niente
rubano solamente
siamo solo noi
generazione di sconvolti
che non han più santi nè Eroi.....
Siamo solo noi !

Hlustið á Vasco...ef ykkur vantar þýðingar á textum...get ég alltaf reynt þó ég lofi ekki að láta þá ríma hehehehe!

 

Ciao, Alex.